Podczas jazdy na rowerze ważne jest utrzymywanie określonej prędkości pedałowania (zwanej także kadencją) niezależnie od wzniesienia lub płaskiej drogi. Przeniesienie mocy z pedału na koła wymaga użycia przekładni.

Istnieją dwa miejsca, w których znajdują się przerzutki w rowerze. Pierwszy jest podłączony do pedału, zwanego tarczą. Drugie miejsce jest połączone z tylną oponą, zwaną tylną zębatką lub zębatką. Koła zębate są połączone łańcuchem. Łańcuch przenosi moc przyłożoną na pedale na koła, a mechaniczna przewaga tworzona jest w oparciu o wielkość przerzutek podłączonych do pedałów (kaseta przednia) i kół (kaseta tylna).

Istnieją różne rowery z różną liczbą przełożeń zwanych tarczami i zębatkami. Rower z jednym przełożeniem ma stałą przewagę mechaniczną — przełożenia w rowerze z jednym przełożeniem nie zmienią się niezależnie od tego, czy dana osoba pedałuje na płaskiej drodze, czy na wzniesieniu. Oznacza to, że osoba pedałująca musi całkowicie obciążyć nogi, aby wspinać się po wzgórzach lub jechać znacznie szybciej.

Rower z wieloma przełożeniami umożliwia osobie pedałującej utrzymanie tej samej prędkości pedałowania w celu dostosowania przewagi mechanicznej w celu osiągnięcia różnych wyników. Umożliwia to kierowcy wspinanie się na wzniesienia lub szybsze podróżowanie bez zmiany prędkości pedałowania.

Rower z wieloma przerzutkami daje wiele możliwości wykorzystania przewagi mechanicznej dla własnych korzyści. Rower, który stoi w miejscu, chciałby używać kombinacji biegów dostosowanej do większego momentu obrotowego (mocy skrętu), aby przyspieszyć od zatrzymania lub wjechać na duże wzniesienie. Mechaniczną przewagę w zakresie momentu obrotowego (większa moc skrętu) osiąga się, gdy mniejszy bieg napędza większy bieg. W kontekście roweru dzieje się tak, gdy najmniejszy rozmiar przedniej tarczy jest połączony z największą tylną zębatką lub zębatką. Jednak rower nastawiony na moment obrotowy nie będzie w stanie poruszać się bardzo szybko.

Z drugiej strony rower, który już jest w ruchu i chce osiągnąć dużą prędkość, musi używać kombinacji przełożeń dostosowanej do większej prędkości (tempa ruchu), aby osiągnąć dużą prędkość bez konieczności pedałowania setki razy na minutę. Mechaniczną przewagę w zakresie prędkości osiąga się, gdy większy bieg napędza mniejszy bieg. W kontekście roweru dzieje się tak, gdy największy rozmiar przedniej tarczy łączy się z najmniejszą tylną zębatką lub zębatką.

Posiadanie przewagi mechanicznej podczas jazdy na rowerze pozwala rowerzystom maksymalnie wykorzystać ilość energii, którą wywierają. Zaletą mechaniczną można zastosować w wielu różnych sytuacjach i stać się pożądaną przy projektowaniu robota na zawody.