Celem sekcji „Zagraj” jest umożliwienie uczniom przetestowania konstrukcji i pomoc w poznaniu ruchu przekształcającego za pomocą połączeń. Pozwól uczniom sprawdzić, jak porusza się chwytak. Sekcja Motywowanie do dyskusji zawiera pytania, które mają skłonić uczniów do zastanowienia się nad tym, w jaki sposób połączenia nożycowe zmieniają kierunek siły i w jaki sposób można ulepszyć konstrukcję chwytaka. Druga strona sekcji Play przedstawia połączenia nożycowe stosowane w profesjonalnych podnośnikach nożycowych, aby zapewnić kolejny znajomy kontekst do analizy.
Podczas pracy w grupach można przypisać uczniom następujące role:

• Ekspert ds. budowy: Odpowiedzialny za zrozumienie struktury chwytaka i zademonstrowanie działania konstrukcji w różnych momentach działania.

• Rejestrator: Odpowiedzialny za dokumentowanie informacji zwrotnych od całego zespołu w notatniku inżynierskim.

Jeśli grupy są większe niż dwie, więcej niż jeden uczeń może dzielić obowiązki związane z tą samą rolą.

Rubrykę dotyczącą notatnika inżynieryjnego opartego na zespołach można znaleźć klikając tutaj (Google / .docx / .pdf), natomiast rubrykę dotyczącą współpracy można znaleźć klikając tutaj (Google / .docx / .pdf). Aby zapoznać się z rubryką oceniania poszczególnych notatników inżynierskich, kliknij tutaj (Google / .docx / .pdf).

Warto zauważyć, że gdy Ekspert ds. Budowy przybliża i oddala końce Chwytaka, sworznie działają jak punkty obrotowe, a belki poruszają się odpowiednio do wewnątrz i na zewnątrz.

Dodanie dwóch kolejnych połączeń nożycowych zmieniłoby siłę potrzebną do kontrolowania chwytaka i zmniejszyłoby stabilność konstrukcji. Dłuższy Grabber wymagałby większej siły do ​​wypchnięcia lub wciągnięcia. Dodatkowa waga spowodowałaby również większe obciążenie belek, a zwłaszcza sworzni, i w związku z tym zmniejszyłaby ich stabilność.

P: Kiedy użytkownik popycha razem końce uchwytów chwytaka, czy koniec chwytający zbliża się do siebie (szczypie), czy też oddala (otwiera)?
A: Końcówka chwytająca zbliża się do siebie (szczypie lub chwyta), gdy użytkownik przybliża do siebie uchwyty.

P: Czy siła wytworzona przez pchanie lub ciągnięcie uchwytów chwytaka zawsze porusza się w tym samym kierunku, czy też zmienia kierunek? Jeśli zmienia kierunek, gdzie siła zmienia kierunek?
A: Siła wytworzona przez pchanie lub ciągnięcie uchwytów chwytaka zmienia kierunek kilka razy, każdorazowo w punkcie obrotu lub połączeniu przegubowym w konstrukcji.

P: W jaki sposób po dodaniu kolejnych połączeń można ulepszyć konstrukcję, aby była sztywniejsza i stabilniejsza?
A: Jednym z możliwych rozwiązań jest użycie grubszych belek w celu zapewnienia większej stabilności (przykładem byłaby belka 2x4 zamiast belki 1x4). Innym możliwym rozwiązaniem jest użycie dłuższych pinów (1x2 lub 2x2 zamiast pinu złącza 1x1).

Aby rozszerzyć to ćwiczenie, wyjaśnij uczniom, że prosta dźwignia jest przykładem połączenia dwuprętowego, takiego jak połączenie nożycowe. Podłoże uważa się za jedno ogniwo połączone przegubem lub punktem podparcia z dźwignią. W połączeniu nożycowym nie ma połączenia utworzonego przez punkt podparcia, ale punkt obrotu utworzony przez sworzeń.
Poproś uczniów, aby zbadali bardziej złożone powiązania i zapisali swoje projekty/szczegóły w swoich notatnikach inżynierskich.

Oto kilka przykładów bardziej złożonych powiązań:

• Link binarny

• Połączenie trójskładnikowe

• Łącze czwartorzędowe

• Link pięciornikowy