Programowanie za pomocą ramienia i pazura pozwala robotowi wykonywać inne zadania, zamiast po prostu poruszać się do przodu, do tyłu, w lewo lub w prawo. Podczas tego ćwiczenia uczniowie nauczą się prawidłowej sekwencji ruchów potrzebnych do zbliżenia się, złapania, podniesienia i przesunięcia przedmiotu. Przedmiotem może być pusta puszka aluminiowa lub pusta butelka po wodzie. To ćwiczenie przygotuje uczniów do wyzwania Package Dash Challenge, podczas którego uczniowie będą musieli chwycić i przenieść obiekt po wyznaczonym kursie. Uczniowie planują ścieżkę przy użyciu pseudokodu.

Aby uzyskać więcej informacji na temat bloków [Spin ​​for] i [Spin ​​to position] lub innych używanych w tym ćwiczeniu, odwiedź informacje pomocy w VEXcode IQ. Aby uzyskać więcej informacji na temat tego wbudowanego narzędzia pomocy, kliknij tutaj.

Poniżej znajduje się zarys tego, co Twoi uczniowie będą robić w ramach tego ćwiczenia:

• Obejrzyj filmy instruktażowe Poruszanie ramieniem i Otwórz pazur .

• Opisz kroki potrzebne do podejścia, złapania, podniesienia i przeniesienia obiektu za pomocą pseudokodu (Google Doc/.docx/.pdf).

• Zaprogramuj przygotowaną przez siebie sekwencję w pseudokodzie, używając VEXcode IQ.

• Pobierz, uruchom i przetestuj projekt, aby sprawdzić, czy działa zgodnie z oczekiwaniami.

Jeśli uczeń po raz pierwszy korzysta z VEXcode IQ, może w dowolnym momencie skorzystać z tutoriali. Samouczki znajdują się na pasku narzędzi.

Modeluj każdy etap rozwiązywania problemów dla uczniów.

W przypadku, gdy uczniowie nie są zaznajomieni z pseudokodem (Google Doc/.docx/.pdf) i sposobem jego wykorzystania w planowaniu projektu, podany link wyjaśnia. Można zastosować rubrykę  (Google Doc/.docx/.pdf) do sprawdzania pseudokodu, która zostanie ponownie podana w sekcji Przemyśl, kiedy uczniowie zostaną poproszeni o napisanie pseudokodu. Możliwość napisania pseudokodu może być traktowana jako praktyka do późniejszego planowania, a udostępnianie rubryk dotyczących pseudokodu może teraz pomóc w tej praktyce.

Odległość między obiektem a robotem może się różnić w zależności od ucznia lub grupy. Przed zapisaniem pseudokodu upewnij się, że uczniowie zmierzyli odległość.
Należy pamiętać, że przy pierwszym otwarciu pazura i następnym jego zamknięciu w celu złapania przedmiotu stopień nie jest taki sam. Ponieważ pazur zamyka się na przedmiocie i nie powinien go zgniatać, stopnie powinny się zatrzymać, gdy pazur owinie się wokół obiektu.

Ramię powinno unieść wystarczająco wysoko nad ziemię, aby skutecznie przetransportować obiekt.

Prawidłowa seria kroków, których będą potrzebować uczniowie, jest następująca. Odległość zmierzona w tym przykładzie wyniosła 15 mm. To może się zmienić w zależności od ucznia lub grupy:

• Otwórz pazur pod kątem 75 stopni.

• Podjedź 15 mm do przodu, aby zbliżyć się do obiektu.

• Zamknij pazur o 60 stopni, aby chwycić przedmiot.

• Podnieś ramię o 315 stopni, aby podnieść przedmiot.

• Jedź do tyłu o 15 mm, aby przenieść obiekt w nowe miejsce.

• Opuść ramię o 315 stopni, aby umieścić przedmiot z powrotem w dół.

• Otwórz pazur pod kątem 60 stopni, aby uwolnić przedmiot.

• Ponieważ jest to początek zajęć z programowaniem, nauczyciel powinien modelować poszczególne kroki, a następnie poprosić uczniów o wykonanie tych samych czynności. Następnie nauczyciel powinien monitorować uczniów, aby upewnić się, że prawidłowo wykonują podane czynności. 
• Upewnij się, że uczniowie wybrali szablon Clawbot (Drivetrain2-motor).
  • Możesz wskazać uczniom, że na stronie Przykłady w VEXcode IQ jest kilka opcji do wyboru. Budując i używając swoich robotów, będą mieli okazję korzystać z różnych szablonów.
• Możesz poprosić uczniów o dodanie swoich inicjałów do nazwy projektu. Pomoże to rozróżnić projekty, jeśli poprosisz uczniów o ich przesłanie. 
• Upewnij się, że uczniowie mierzą odległość między obiektem a robotem w milimetrach (mm). 

Projekty uczniów będą się różnić w zależności od obiektu i odległości od robota. Studenci powinni potrafić zastanowić się nad swoim pseudokodem i projektem, który został zaprogramowany w oparciu o pseudokod. Czy błąd wynikał z pseudokodu, czy z programowania? Uczniowie powinni przejrzeć pseudokod, aby zobaczyć, który krok w projekcie mógł zostać błędny.

To ćwiczenie powinno uświadomić uczniom, że kolejność ruchów jest ważna. Jeżeli kolejność ruchów zostałaby zmieniona, robot mógłby nie podnieść i nie poruszyć obiektu. Przykładowo, jeśli pazur nie został wcześniej otwarty, robot może przewrócić przedmiot, gdy się do niego zbliży.

Poniżej znajduje się przykładowe rozwiązanie:
 

Jeśli uczniowie zaprogramują swojego robota tak, aby podnosił i przenosił cięższe przedmioty, obiekty te mogłyby ciągnąć ramię w dół ze względu na swój ciężar.

W takim przypadku można zastosować blok [Ustaw zatrzymanie silnika] , aby ramię nie opadło pod wpływem grawitacji i ciężaru podnoszonego przedmiotu. Blok ten może zostać użyty na początku projektu i będzie zastosowany do wszystkich przyszłych bloków silnikowych w pozostałej części projektu.

Blok [Ustaw zatrzymanie silnika] ma trzy ustawienia:

• Hamulec powoduje natychmiastowe zatrzymanie silnika.

• Wybieg pozwala silnikowi stopniowo obracać się aż do zatrzymania.

• Hold powoduje natychmiastowe zatrzymanie silnika i powrót do pozycji zatrzymania w przypadku poruszenia.